top of page

 

   Η πλειοψηφία των Ελλήνων προσφύγων της Μικράς Ασίας κατέφυγε στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, στη Θράκη, στην Ανατολική Μακεδονία, στη Στερεά Ελλάδα και στην Εύβοια. Ταξίδευαν κάτω από αντίξοες συνθήκες στοιβαγμένοι σε καράβια ή βάρκες που μετέφεραν πολύ μεγαλύτερο αριθμό ατόμων σε σχέση με τη χωρητικότητά τους. 

 

   Η Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική καταστροφή βρισκόταν σε ιδιαίτερα άσχημη κατάσταση. Καταχρεωμένη λόγω του πολέμου και χωρίς τις απαραίτητες υποδομές ήταν εν μέρει λογικό να μην μπορέσει να υποδεχτεί το μαζικό κύμα προσφύγων. Μην ξεχνάμε ότι η χώρα τότε αριθμούσε 5.000.000 κατοίκους περίπου και ετοιμαζόταν να υποδεχτεί άλλο 1.500.000, γεγονός που από μόνο του φαντάζει τρομακτικό.

 

   Οι πρόσφυγες λόγω του απάνθρωπου διωγμού τους και των πολύ άσχημων συνθηκών διαβίωσης υπέφεραν από ασθένειες με πιο χαρακτηριστικές την ελονοσία και τη φυματίωση. Μεγάλο τους μέρος πέθανε στο ταξίδι του ερχομού, ενώ από όσους έφτασαν στον προορισμό τους το 20% απεβίωσε τον πρώτο χρόνο εξαιτίας των ασθενειών και του υποσιτισμού.

 

   Οι Μικρασιάτες βρήκαν καταφύγιο σε πολλά αστικά κέντρα αλλά και στην επαρχία. Η εγκατάστασή τους όμως στις νέες τους πατρίδες μόνο εύκολη δεν ήταν. Οι ζωές τους είχαν σημαδευτεί από θάνατο, απώλειες και απέραντη θλίψη. Είχαν την ελπίδα ότι οι ομοεθνείς τους θα τους αγκάλιαζαν και θα τους παρηγορούσαν για τη μεγάλη συμφορά που τους βρήκε. Η συμπεριφορά των Ελλαδιτών απέναντι στους Μικρασιάτες ήταν αμφιλεγόμενη. Μεγάλη μερίδα του πληθυσμού προσφέρθηκε με αλτρουισμό και ανιδιοτέλεια για να τους συνδράμει. Υπήρχαν όμως και αρκετοί που δεν τους σεβάστηκαν και δε στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.

 

Προσφυγικοί προορισμοί και αντιμετώπιση

Οι Έλληνες της Σμύρνης προσπαθούν να διαφύγουν με κάθε διαθέσιμο πλοίο

Τα πλοία μετέφεραν πολύ μεγαλύτερο αριθμό σε σχέση με τη χωρητικότητά τους

Οι πρόσφυγες στιβαγμένοι στο δρόμο προς τη σωτηρία

bottom of page